نظریه قابلیت اعتماد و کاربرد آن در مهندسی سازه

تحلیل و طراحی سازه ها مبتنی بر نظریه قابلیت اعتماد، موضوعی است که اخیراً به طور جدی مورد توجه قرار گرفته است. علت این توجه وجود طبیعت غیر قطعی (تصادفی) پارامترهای سازه ای از قبیل خواص مصالح، بارهای خارجی، ابعاد هندسی و غیره می باشد. به کمک نظریه قابلیت اعتماد سیستم های سازه ای، می توان عدم قطعیتهای ناشی از طبیعت آماری پارامترهای سازه ای را به صورت روابط ریاضی درآورده و ملاحظات ایمنی و عملکرد را به طور کمی وارد روند طراحی نمود. طبق این نظریه علاوه بر مطالعه احتمال خرابی یک المان خاص، می توان احتمال خرابی کل سیستم سازه ای را نیز مورد مطالعه قرار داد. بدین ترتیب پس از اطمینان از ایمنی تک تک اعضاء، اثر متقابل آنها بر روی ایمنی کل سیستم سازه ای قابل بررسی است.
فصل اول: عدم قطعیت در مهندسی سازه: مفاهیم اساسی
فصل دوم: عدم قطعیتها در تحلیل سازه
فصل سوم: ایمنی سازه ها
فصل چهارم: تئوری قابلیت اعتماد سازه ها
فصل پنجم: ارزیابی قابلیت اعتماد سازه ها
فصل ششم: بهینه یابی سازه ها براساس قابلیت اعتماد